| Yazar | Avram Galanti Bodrumlu |
| Baskı No | 1 |
| Dil | Türkçe |
| Kapak | Karton |
| Kağıt | Kitap Kağıdı |
| Sayfa Sayısı | 160 |
| Basım Tarihi | 2020-08-22 |
MİLLETLERİN ve ülkelerin tarihlerinde akıl almaz ârızalar vardır. Sonunayaklaştığımız şu20'nci asırda bizim de başımıza böyle tarihî kazalar gelmiştir. Bunlardan biri, bin yıldanberi kullandığımız yazının yasaklanıp değiştirilmesi ve yerine Latin yazısının kabuledilmesidir. Bugün bu inkılâp herkese tabiî geliyor ve bu değişim bir oldu bitti olarakkabul ediliyor. Peki, bunun getirdikleri ve götürdükleri nelerdir; bilançosu menfi mi,müsbet mi olmuştur? Orasını pek düşünen yok?Japonya, çok çetrefil ve zor olan ideografik yazısını değiştirmediği halde nasıl bu kadarterakki etmiştir? Çin, Taywan, Kore gibi Asya milletleri kendi çok zor yazılarıyla nasılkalkınıp güçlendiler? Azıcık nüfusuyla dünyaya meydan okuyan İsrail niçin bizim gibi Latinharflerini kabul etmeyip kendi millî-tarihî İbranî yazısında ısrar etti? Rus dünyası, komşu-muz Elenler, Sırplar, nükleer silâh yapmayı bile başaran Hindistan niçin kendi millîyazılarından vaz geçmiyor?Acaba yazının kolaylığı bir güç unsuru mudur, yoksa zihnî ve kültürel tembelliğe yolaçan bir gerilik unsuru mudur?Yazı inkılâbından bu yana yetmiş yıla yakın bir zaman geçti, biz hâlâ bin yıllık kültürvasıtamız olan o alfabe üzerindeki mânâsız ve anti-demokratik yasağı kaldırmadık.
ConnectProf © tarafından yayınlanmıştır.
