| Yazar | Elçin Efendiyev |
| Baskı No | 1 |
| Dil | Türkçe |
| Kapak | Karton |
| Kağıt | 3.Hamur |
| Sayfa Sayısı | 166 |
| Basım Tarihi | 2006-07-20 |
´- İnsanın şansı yaver gitmeli vesselam!.. Bir bakmışsın o güne kadar birbirini asla tanımayan iki kişi bir kız bir erkek çölün ortasında karşılaşmışlar ve aniden de bu dünyaya zaten birbirlerini bulmak için gelmiş olduklarını anlayıvermişler... (Kasap Ağanecefin karısı Balacahanımın, sokak kapılarının önünde çekirdek çitleyerekten genç kızlara anlattıklarından.) - Benim dileğim de Memmedağanın mesut olması işte!.. (Bu sözleri de bir akşam Ali Samedullaha söylemişti, o akşam ki Yadullahla Fatmanın düğünüydü ve Aliakperin klarneti insanın içini kaynatıyordu.) - Benim kısmetim böyleymiş, bari Mesmehanım mesut olabilse!.. (Güldeste, Voroneje giden trenin penceresinden bembeyaz kış gecesini seyrederken böyle düşünmüştü.)
ConnectProf © tarafından yayınlanmıştır.
