Bahrül-Medid fî Tefsiril-Kurânil-Mecîd isimli tefsir, zahirî ve bâtınî ilimlerde üstat Ahmed Ibn Acibe el-Hasenî es-Sâzelî (k.s) ye aittir. (1124/1809). Bu tefsir, bastan sona yüce Kurânın zahiri tefsiri ile tasavvufî isaretlerini bir arada sunan; zahirle batını, seriatla hakikati, ilimle irfanı, nakille tecrübeyi, delille müsahedeyi, amelle edebi, dille gönlü, sözle askı kaynastıran orjinal bir tefsirdir. Ibn Acibe, elliye yakın eserin sahibi bir alim ve kâmil mürsit olarak bu tefsirini mürsitlerinin tavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmıstır. Eserin zahirî tefsir kısmı, Beyzâvî, Ebüs-Suûd, Nesefî, Kurtûbî, Ibn Atiyye ve Ibn Cüzey gibi Ehl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden olusmaktadır. Tasavvufî isaretlerini ise, Kuseyrînin Letâifül-Isârâtı, Baklînin Arâisül-Beyânı, Hikem-i Ataiyye basta olmak üzere Kûtül-Kulûb, Ihya, Avarif gibi tasavvufun ana kaynaklarından yapılan nakillerle, müellin müsahede, tecrübe ve tavsiyeleri olusturmaktadır. Connect Prof © tarafından yayınlanmıştır.
