| Yazar | Tarık Uslu |
| Baskı No | 1 |
| Dil | Türkçe |
| Kapak | Karton |
| Kağıt | Kitap Kağıdı |
| Sayfa Sayısı | 48 |
| Basım Tarihi | 2020-09-17 |
— MESTAN! MESTAN! MESTAN! Nerede yine bu hayvan?Mestan bizim kedimiz. Ama bazen bundan o kadar da emin olamıyorum. Yani sanki, o bizimkedimiz değilmiş de biz onun insanıymışız gibi geliyor!"Sanırım evin kedisi yoktur, kedinin evi vardır!" diyenler haklı. Bu kediler gerçekten çok farklı!Bir köpeği eğitebilir ve ona türlü numaralar öğretebilirsiniz. Attığınız topu geri getirip, ayaklarınızındibine bırakır ve dişleri arasından sarkmış dili, azıcık şaşı gözleri ile kuyruğunu sallaya sallayasuratınıza, "Hadi bi daha at sahip! Hadi! Hadi! Hadi! Ben koşup sana geri getiririm o topu! Ve bunuzibilyon kere yapabilirim!" der gibi bakar. Ama aynı şeyi bir kediye yapmaya kalktığınızda, havanızıalırsınız. Yüzünüze öyle bir bakar ki, onun size "Bu ne şimdi? Oyun mu? Saçmalama da şu yaşmamayı bi aç bakalım!" dediğini hemen anlarsınız.Yine de topunuzu parkın ta öteki ucundaki çalıların arasına atıp atmamak size kalmış. Fakat onugidip kendiniz getirmeniz gerekebilir! Peki kediler böyle oyunlara hiç mi katılmazlar? Elbettekatılırlar. Eğer canları isterse!Evet evet! İnsanın kedisi diye bir şey yok! Ama kedinin insanı diye bir şey kesinlikle var!Mesela ben!—Mestan! Öğle yemeğinde domatesli kuzu mu, yoksa jöleli karides mi istersin Mestan?
ConnectProf © tarafından yayınlanmıştır.
